Standardy ochrony dziecka przed przemocą

Załącznik do Zarządzenia Nr 2/2024 z dnia 09.02.2024 r. Dyrektora Przedszkola nr 3 w Oleśnicy

Naczelną zasadą przyświecającą pracownikom Przedszkola nr 3 w Oleśnicy jest podejmowanie działań mających na celu dobro dziecka, jego bezpieczeństwo, ochronę jego godności i poszanowanie jego praw, ze szczególnym zwróceniem uwagi na jego potrzeby. Przedszkole ustanawia Standardy ochrony dziecka przed przemocą, aby zapobiegać i chronić dzieci przed krzywdzeniem. Każde działanie pracowników oparte jest na obowiązującym prawie i wewnętrznych przepisach przedszkola.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2015 poz. 1390),
Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2016 poz. 1749),
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 poz. 1822),
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 poz. 459),
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks Karny (Dz. U. z 2016, poz. 1137),
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 poz. 922),
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 135)
Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)

Rozdział I

Objaśnienie terminów

§ 1

Dziecko – w świetle prawa polskiego to każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
Rodzic/opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentowania dziecka.
Pracownik przedszkola – każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia, także stażyści, wolontariusze i praktykanci.
Dane osobowe – wszystkie informacje dotyczące dziecka uczęszczającego do przedszkola
Zgoda opiekuna dziecka – zgoda, co najmniej jednego z opiekunów dziecka. W przypadku braku porozumienia między opiekunami dziecka należy poinformować opiekunów o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd.
Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym, rodziców/opiekunów dziecka, pracownika przedszkola czy inną dorosłą osobę.
Standardy ochrony dziecka przed przemocą – standardy i procedury ochrony dziecka przed krzywdzeniem przyjęte w Przedszkolu nr 3 w Oleśnicy.
Zespół interwencyjny – zespół powołany przez Dyrektora placówki w przypadku krzywdzenia dziecka. Rozdział II Procedura interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

Rozdział II

Procedura interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

§ 2

Krzywdzeniem jest każde zamierzone i niezamierzone działanie lub zaniechanie działania jednostki, instytucji lub społeczeństwa, a także każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój. W przypadku uzyskania informacji lub zauważenia przez pracownika przedszkola, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i zgłoszenia tego faktu Dyrektorowi. Uzasadnione podejrzenie jest podstawą do podjęcia interwencji.
Formy krzywdzenia:
Przemoc fizyczna – przemoc, w wyniku, której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko. Nieprzypadkowe zranienie polegające na przykład na: popychaniu, szarpaniu, policzkowaniu, szczypaniu, kopaniu, duszeniu, biciu otwartą ręką, pięścią lub przedmiotami, oblewaniu wrzątkiem lub substancjami żrącymi, użyciu broni, ostrych narzędzi. Może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
1) Zauważalne symptomy przemocy fizycznej:
a) ślady palców i przedmiotów na ciele dziecka,
b) okrągłe punktowe poparzenia,
c) opuchlizna, złamania, zwichnięcia,
d) odparzenia skóry,
e) siniaki w nietypowych miejscach ciała dziecka, np. okularowe w okolicy oczu
2) Pośrednio zachowania dziecka:
a) lęk przed rozebraniem się,
b) lęk przed dotykiem drugiej osoby,
c) strój nieadekwatny do pory roku i pogody (długie rękawy, kiedy jest ciepło),
d) nadmierna apatia lub agresja
Przemoc psychiczna - chroniczna, nie fizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą dorosłą, obejmująca zarówno działania jak i zaniechania.
1) Formy przemocy psychicznej:
a) niedostępność emocjonalna,
b) zaniedbywanie emocjonalne,
c) relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu,
d) niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych, pomiędzy osobą dorosłą a dzieckiem,
2) Objawy przemocy psychicznej:
a) zaburzenia mowy (wynikające z napięcia nerwowego),
b) psychosomatyczne (bóle jelitowo – żołądkowe, bóle i zawroty głowy),
c) moczenie i zanieczyszczanie się,
d) bóle mięśni, nadmierna potliwość, zaburzenia snu,
e) brak poczucia pewności siebie, niska samoocena, wycofanie,
f) depresja, fobie, lęki,
g) zachowanie destrukcyjne,
h) kłopoty z kontrolą emocji,
i) poczucie krzywdy i winy, nieufność do innych,
j) zachowania agresywne w stosunku do innych osób.
Wykorzystanie seksualne – włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest odpowiednio dojrzałe rozwojowo i nie może się zgodzić w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi, obyczajowymi i społecznymi. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność (np. prezentowanie treści o tematyce pornograficznej, robienie zdjęć lub filmów
z udziałem dziecka bez odzieży, komentowanie dziecka w sposób erotyczny, proponowanie relacji intymnych, dotykanie w miejscach intymnych, zmuszanie do oglądania nagości i/lub dotykania przez dziecko, ocieranie, kontakty oralne) wystąpi między dzieckiem, a dorosłym lub dzieckiem, a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek, bądź stopień rozwoju, pozostają w relacji opieki, zależności i władzy.
1) Konsekwencje przemocy seksualnej - somatyczne:
a) Infekcje dróg moczowo - płciowych bez podłoża organicznego,
b) urazy zewnętrznych narządów płciowych: zaczerwienienia, otarcia naskórka,
c) urazy około odbytowe i pochwy,
d) ból przy oddawaniu moczu czy kału, np. krwawe stolce, krwawienie z narządów rodnych,
e) upławy,
f) infekcje jamy ustnej,
g) urazy ciała związane ze stosowaną przemocą fizyczną,
h) infekcje przenoszone drogą płciową (np. weneryczne, grzybicze),
i) niezrozumiałe pojawienie się dolegliwości somatycznych, np. bólów brzucha, głowy, wymiotów, nudności, nietrzymanie kału i moczu,
j) spadek apetytu,
k) trudności związane z siedzeniem lub chodzeniem,
2) Konsekwencje przemocy seksualnej: poznawcze, emocjonalne, behawioralne:
a) znajomość zachowań seksualnych charakterystycznych dla osób dorosłych,
b) prowokacyjne zachowania seksualne zarówno w stosunku do dorosłych, jak i rówieśników,
c) zachowania masturbacyjne,
d) erotyczne rysunki lub zabawy dziecka,
e) zaburzenia snu, lęki nocne, koszmary nocne,
f) zaburzenia przyjmowania pokarmu,
g) u małych dzieci zachowania o charakterze regresywnym, takie jak moczenie się, ssanie palca, kiwanie,
h) izolowanie się, zamykanie się w sobie,
i) lęki, strach, fobie, nerwice, depresje, przygnębienie, smutek,
j) lęki związane z daną płcią, np. wobec rodzica danej płci,
k) zachowania agresywne i (lub) autodestrukcyjne
l) nadpobudliwość ruchowa,
m) poczucie winy, krzywdy
Zaniedbywanie – chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
1) Objawy zaniedbania:
a) częsta absencja w przedszkolu,
b) ubiór nieadekwatny do pory roku,
c) niedożywienie,
d) zaniedbanie pod względem higienicznym i zdrowotnym (brudna skóra, rażąco małych rozmiarów odzież, przewlekłe nieleczone choroby, zaburzony rozwój fizyczny),
e) pozyskanie informacji, o pozostawianiu dzieci bez opieki.
Pracownik przedszkola ma obowiązek podjęcia interwencji w przypadku:
1) podejrzenia krzywdzenia dziecka na podstawie jego obserwacji,

2) gdy dziecko ujawniło doświadczenia krzywdzenia,

3) gdy inna osoba (dorosła lub dziecko) zgłosiła fakt krzywdzenia dziecka

7.W przypadku, gdy osobą krzywdzącą jest pracownik placówki, zostaje sporządzona notatka służbowa i przekazana bezpośrednio do Dyrektora przedszkola, który przeprowadza rozmowę oraz w razie konieczności, podejmuje działania dyscyplinujące.

§ 3

Dyrektor wzywa rodziców/opiekunów dziecka, co do którego powziął informacje, o możliwości krzywdzenia i informuje ich o sytuacji dziecka.
Dyrektor powołuje zespół interwencyjny, w skład, którego wchodzą osoby mogące mieć wiedzę o sytuacji dziecka oraz mające możliwości wsparcia i zapewnienia bezpieczeństwa dziecku.
W skład zespołu mogą także wchodzić osoby spoza placówki, które mogą pomóc dziecku.
Zespół interwencyjny sporządza:

1) opis sytuacji przedszkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, dyrektorem, nauczycielami, wychowawcami, psychologiem, rodzicami i opiekunami lub innych informacji uzyskanych przez członków zespołu,

2) plan pomocy dziecku na podstawie w/w opisu.

5. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

1) działań, jakie przedszkole zapewnia dziecku w celu poczucia bezpieczeństwa,

2) wsparcia, jakie przedszkole zaoferuje dziecku,

3) skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku lub przekazanie informacji o takich miejscach, jeżeli istnieje taka potrzeba.

§ 4

Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez wychowawcę rodzicom/opiekunom z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.
Wychowawca informuje opiekunów o obowiązku przedszkola zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura, Policja lub sąd rodzinno – opiekuńczy, lub przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego - procedura „Niebieskiej Karty”).
Po poinformowaniu rodziców przez wychowawcę – zgodnie z punktem poprzedzającym – Dyrektor przedszkola składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury, Policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do Sądu Rejonowego, Wydział Rodzinny i Nieletnich lub przesyła formularz „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.
Dalszy tok postępowania leży w kompetencji wskazanych instytucji w punkcie poprzedzającym.

§ 5

Z przebiegu interwencji sporządza się Kartę interwencji (załącznik nr 1). Kartę załącza się do dokumentacji dziecka.
Wszyscy pracownicy przedszkola i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom, w ramach działań interwencyjnych.

Rozdział III

Zasady postępowania w przypadku domniemanego krzywdzenia dziecka

§ 6

W przypadku uzyskania informacji o krzywdzeniu małoletniego lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego, pracownik ma obowiązek:
1) wezwać pogotowie, jeżeli wystąpiło poważne uszkodzenie ciała,
2) poinformować dyrektora placówki o zdarzeniu lub o swoich podejrzeniach, co do krzywdzenia małoletniego,
3) sporządzić notatkę służbową opisującą zdarzenie, w szczególności przyczynę wystąpienia podejrzenia o krzywdzeniu małoletniego.
Powiadamiając dyrektora o podejrzeniu krzywdzenia małoletniego, pracownik:
1) przedstawia formy i okoliczności krzywdzenia, które udało mu się ustalić lub których wystąpienie podejrzewa,
2) informuje o zachowaniach i wypowiedziach dziecka wskazujących na doświadczenie krzywdzenia.
W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia wobec małoletniego jednego z przestępstw wskazanych w § 1:
1) dyrektor placówki składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury, realizując obowiązek wynikający z art. 304 § 2 Kodeksu postępowania karnego (załącznik nr 2),
2) dyrektor podejmuje niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa, o ile miało ono miejsce na terenie placówki.

Rozdział IV

Zasady ochrony danych osobowych

§ 7

Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 o ochronie danych osobowych (t. j. Dz. U. z 2002 Nr 101, poz. 926 z późn. zm).
Pracownik placówki ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczania danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
Pracownik przedszkola jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka, a także udostępniania tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego, powołanego w trybie ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Pracownik przedszkola może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikacje dziecka.
Pracownik przedszkola nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji o dziecku ani o jego rodzicach/opiekunach, ani o sytuacji rodzinnej dziecka.
Pracownik przedszkola nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi ani z ich rodzinami, opiekunami.
Pracownik przedszkola nie wypowiada się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekunów. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik przedszkola jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.

Rozdział V

Zasady ochrony wizerunku dziecka.

§ 8

Przedszkole, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
Pracownikowi przedszkola nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (m.in. filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna dziecka.
Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodziców/opiekunów na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
Upublicznienie przez pracownika przedszkola wizerunku dziecka utrwalonego w formie (np. fotografia, nagranie audio-video) wymaga pisemnej zgody rodzica/opiekuna dziecka.

Rozdział VI

Zasady postępowania z dzieckiem

§ 9

Personel przedszkola posiada wiedzę na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem, zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji personel – dziecko ustalone w placówce:
1) nie wolno pracownikowi zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
2) nie wolno krzyczeć na dziecko, w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa
3) w komunikacji z dziećmi zachowuj cierpliwość i szacunek.
4) słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji
Pracownicy przedszkola monitorują sytuację i dobrostan dziecka, zwracają szczególną uwagę na występowanie w zachowaniu małoletniego sygnałów świadczących o krzywdzeniu, w szczególności o możliwości popełnienia przestępstwa.
Uwagę pracownika powinny zwrócić następujące zachowania:
1) dziecko ma widoczne obrażenia ciała (siniaki, poparzenia, ugryzienia, złamania kości itp.), których pochodzenie trudno jest wyjaśnić,
2) podawane przez dziecko wyjaśnienia dotyczące obrażeń wydają się niewiarygodne, niemożliwe, niespójne itp.; dziecko często je zmienia,
3) pojawia się niechęć przed udziałem w zajęciach uwzględniających ćwiczenia fizyczne,
4) dziecko nadmiernie zakrywa ciało, niestosownie do sytuacji i pogody,
5) dziecko wzdryga się, kiedy podchodzi do niego osoba dorosła,
6) dziecko boi się rodzica lub opiekuna,
7) dziecko boi się powrotu do domu,
8) dziecko jest bierne, wycofane, uległe, przestraszone,
9) dziecko cierpi na powtarzające się dolegliwości somatyczne: bóle brzucha, głowy, mdłości itp.,
10) dziecko moczy się bez powodu lub w konkretnych sytuacjach czy też na widok określonych osób,
11) nastąpiła nagła i wyraźna zmiana zachowania dziecka.
Wszyscy pracownicy przedszkola dbają o dobro dziecka, respektują jego prawa, zwracają się do dzieci z należytym szacunkiem.
Pracownicy przedszkola wykonując czynności pielęgnacyjne i higieniczne zobowiązani są do: zachowania intymności dziecka i wykonywania tych czynności w poszanowaniu godności dziecka np. podczas pomocy przy korzystaniu dziecka z toalety, przy ubieraniu i rozbieraniu się, przy zachęcaniu do jedzenia.
Stanowcze interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym są dopuszczalne w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia dotyczących:
1) konfliktów pomiędzy dziećmi (np. rozdzielenie zwaśnionych, przytrzymanie, itp.),
2) działań z zakresu pomocy przedmedycznej (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy),
3) zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (np. pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.).
Nie wolno zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej.
Należy zapewnić dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć nauczycielowi lub innej osobie zatrudnionej
w przedszkolu i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.
Nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
Nie wolno utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli dyrekcja nie została o tym poinformowana, nie wyraziła na to zgody i nie uzyskała zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci.
Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje,
w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Zawsze należy kierować się swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się
z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek
z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną i/lub postąp zgodnie z obowiązującą procedurą .
Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów
z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic.
Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
Nie naruszaj integralności fizycznej dziecka

Rozdział VII

Monitoring stosowania Standardów ochrony dziecka przed krzywdzeniem

§ 10

Osobą odpowiedzialną za przygotowanie personelu placówki do przestrzegania i stosowania Standardów ochrony dziecka przed przemocą jest dyrektor placówki. Dyrektor może upoważnić wyznaczoną przez siebie osobę do przygotowania personelu placówki do przestrzegania i stosowania Standardów ochrony dziecka przed przemocą. (załącznik nr 3).
Osoba upoważniona przez dyrektora, o której mowa w ust. 1, musi legitymować się, co najmniej 10-letnim doświadczeniem w pracy z osobami małoletnimi, uzyskanym w jednostkach oświaty, leczniczych lub pomocy społecznej. Dodatkowo musi posiadać niezbędną wiedzę pozwalającą na przeprowadzenie szkoleń pracowników placówki, obejmujących następujące zagadnienia:
1) rozpoznawanie symptomów krzywdzenia małoletnich,
2) procedury interwencji w przypadku podejrzeń krzywdzenia małoletnich,
3) odpowiedzialność prawna pracowników placówki zobowiązanych do podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia małoletnich,
4) stosowanie procedury „Niebieskie Karty”.
Szkolenia, o których mowa w ust. 2, są organizowane raz w roku, w terminie wskazanym przez dyrektora.
Osoba, o której mowa w ust. 1 jest odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia.
Przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją lub z opieką nad małoletnimi dyrektor uzyskuje informacje, czy dane tej osoby są zamieszczone w Rejestrze z dostępem ograniczonym lub w Rejestrze osób,
w stosunku, do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.
Osoba odpowiedzialna za monitorowanie Standardów ochrony dziecka przed przemocą, opracowuje i przeprowadza raz w roku Ankietę monitorującą poziom ich realizacji (załącznik nr 4), a wnioski przedstawia Dyrektorowi przedszkola /Radzie Pedagogicznej.
Każdy pracownik może zgłaszać zmiany do Standardów ochrony dzieci przed przemocą
i wskazywać ich naruszenie w przedszkolu.
Dyrektor/Rada Pedagogiczna w przypadku, gdy wnioski, o którym mowa w ust. 6, wykażą niespełnianie wymagań określonych w przepisach lub zapisy Polityki będą nieaktualne lub nieodpowiadające potrzebom ochrony małoletnich, dokonuje ich aktualizacji.
Każdy ujawniony lub zgłoszony incydent lub zdarzenie zagrażające dobru małoletniego, na temat, których placówka posiada wiedzę, zostają odnotowane w Księdze zdarzeń zagrażających dobru małoletniego (załącznik nr 5).
O wprowadzeniu Standardów ochrony dziecka przed przemocą informowani są rodzice, mają oni możliwość zapoznania się dokumentem poprzez stronę internetową https://p3.zosolesnica.pl/.
Pracownicy przedszkola stale podnoszą swoje kompetencje w obszarze pomocy dziecku krzywdzonemu uczestnicząc w różnych formach edukacyjnych (szkolenia, udział w konferencjach, inne).

Rozdział VIII

Przepisy końcowe

§ 11

Standardy ochrony dziecka przed przemocą wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników przedszkola (przesłanie tekstu drogą elektroniczną oraz umieszczenie na stronie internetowej przedszkola).
Standardy ochrony dzieci przed przemocą obowiązują wszystkich pracowników przedszkola,
a znajomość treści potwierdzają własnoręcznym podpisem (załącznik nr 6).
Wychowawcy informują rodziców o obowiązujących w Przedszkolu Standardach ochrony dziecka przed przemocą na początku każdego roku szkolnego.

Załączniki do Standardów ochrony dziecka przed przemocą:

Karta interwencji.
Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa
Wyznaczenie osoby koordynatora
Ankieta monitorująca poziom realizacji Standardów ochrony dziecka przed przemocą
Księga zdarzeń zagrażających dobru małoletniego